Ana Sayfa | Hakkında | Makaleler | Kitaplar | Soru Konuları | Soru Listesi | Konuşmalar | Şiirler | Besteler | İndeks | Rastgele Oku | Yeniler | Geri Git | İleri Git
Bu Kitapta: Önceki Makale | Sonraki Makale | İçindekiler ||
|
TÜSİAD RAPORU
1. TÜSİAD şemsiyesi altında toplanan işadamları ve zenginler kulübü mensuplarının çoğu, son ikiyüz yıl içinde gittikçe bize (imanımıza, öz medeniyet ve kültürümüze) yabancılaşan fert ve gruplardan oluşmaktadır. Buna rağmen son raporu dernek üyelerinin tamamı kabul etmemiş, "bir elçabukluğu telaş ve gözboyama psikolojisi içinde gümrükten mal kaçırırcasına bir raporun hazırlanmış bulunduğundan, mezkûr raporun kuruluşu bağlamadığından" söz edenleri olmuştur. Gerek TÜSİAD'ın ve gerekse "demokratikleşme" kavramını istismar ederek raporlar hazırlayan, teklifler sunan diğer grupların asıl maksatları demokratlaşma değil, kendi inançlarına ve hedeflerine ters düşen diğer grupların hareket alanlarını daraltma ve hürriyetlerini kısıtlamadır (İyi niyetli istisnalar kaideyi bozmaz).
2. Büyük çoğunluğu Müslüman olan ve geleneğe uygun olarak dinî hayatlarını yaşayan, yaşamak isteyen bir toplum içinde İslâm inanç ve ahlâkına uymayan bir hayat yaşamak kolay değildir. Böyle bir hayatı seçenler sosyo-psikolojik baskıya maruz kalır (böyle bir baskı olmasa da kendileri bunu vehmeder, varsayar) ve bundan rahatsız olurlar. Herkesin kendileri gibi inanmasını ve yaşamasını isterler. Çoğulculuk onların yalnızca dillerinde vardır, gönüllerinde sakladıkları ve gerçekleştirmek için her vasıtayı kullandıkları amaç "tek tip insanlardan (batılılaşmış mânasında çağdaşlaşmış ve dünya düzenine tâbi, dünya vatandaşı olmuş insanlardan) oluşan bir topluma" ulaşmaktır. Raporda yer alan "din eğitimi ile ilgili" maddeleri bu espri içinde değerlendirmek gerekir.
3. İmam-hatip Liseleri, bütün eksikliklerine rağmen, "batılılaşmış mânasında çağdaşlaşmış insan" değil, kendi özüne, geleneğine bağlı, kendi değerlerine sahip ve bunları dünyaya bir kurtuluş reçetesi, Batılılarda olmayan bir model olarak sunmak isteyen, bunu şimdilik yapamasa da bu şuur ve niyet içinde olan insan tipi yetiştirmektedir. Yeni dünya düzeni, Amerika'nın liderliğinde kurulmuş, dünya servet ve nimetlerinin "arslan payı kendisine, küçük paylar diğer Avrupa ülkelerine, artıklar da yoksul ülkelere ve özellikle İslâm dünyasına ait olsun" ilkesini benimsemiş bir düzendir. Bu ahlâksız, zalim ve insan haklarına aykırı düzene karşı çıkacak tek insan tipi "İslâm insanı"dır. Bu düzenin kurucuları ve işbirlikçileri bu insanın yetişmesini ve tekerlerine taş koymasını istemezler. Bir de on yıllardan beri durdukları yerde çakılıp kalmış dinazor takımı vardır. Bu takım tabularına tapar ve bunların yıkılmasını, dünyada olup bitenlere bakarak değişmeyi istemezler. İmam-hatipler bunların da işlerine gelmez.
4. "Toplumsal bir konsensüs"ün oluşabilmesi için inanç gruplarının birbirine inanç ve buna bağlı uygulama dayatmamaları şarttır. Kimse kimseyi kendisi gibi olmaya zorlamamalı, herkes kendi inancını yaşamalı ve onu yarışa, serbest seçim ve beğeniye açık tutmalıdır. Kâmil mânada bir din ve düşünce hürriyeti dört unsurdan oluşur: "Dilediğine inanmak veya inanmamak, inancını serbestçe yaşamak, öğrenip öğretmek ve örgütlemek." İnanç ve düşünce grupları, toplumu ayakta tutan genel/müşterek kurallara aykırı davranmadıkça, birbirine inanç ve uygulama dayatmadıkça, bu maksatla zora ve eyleme başvurmadıkça hür ve serbest olmalı, bu dört unsurdan yararlanmalarına imkân verilmelidir. Bu yapılmadıkça genel konsensüs oluşmaz, birileri zorlar, dayatır, diğer birileri de kinlenir, nefret eder, ayrılır, böler, yıkar, yıkmaya çalışır.
Ana Sayfa | Hakkında | Makaleler | Kitaplar | Soru Konuları | Soru Listesi | Konuşmalar | Şiirler | Besteler | İndeks | Rastgele Oku | Yeniler | Geri Git | İleri Git
|
|
