Ana Sayfa | Hakkında | Makaleler | Kitaplar | Soru Konuları | Soru Listesi | Konuşmalar | Şiirler | Besteler | İndeks | Rastgele Oku | Yeniler | Geri Git | İleri Git
Bu Kitapta: Önceki Başlık | Sonraki Başlık | İçindekiler ||
|
Rejim, ahlak ve zihniyet2
Demokrasilerde millet iradesi, dinlerde ve dine dayalı yönetimlerde Allah iradesi en üstündür. Birincisinde milletin, ikincisinde Allah'ın iradesini, çeşitli bahaneler, işi kitabına uydurmaya yönelik yorumlar, kişi ve zümre çıkarını ve iradesini öne almalar... sebebiyle askıya alanlar, engelleyenler, erteleyenler istismarcıdır, gerçek demokrat veya İslamcı değildir. Birincisi demokrasi, milletin çıkarı, rejimin ve vatanın korunması gibi değerleri, ikincisi de dini istismar ediyor, dayandıkları temellere aykırı olan fert veya zümre iradesini, beşerî düşünce ve ideolojileri hakim kılıyorlar demektir.
Bu bilinen gerçeği niçin tekrarladık, hatırlamak istedik?
Hem demokrat hem de İslamcı geçinen bazı ülkelerde bu istismarlar ve aldatmalar hâlâ açık veya kapalı olarak yapılmaktadır da onun için.
Bir yerlerde İslamî bir yönetim kurulduğu ilan ediliyor, arkasından İslam adına yapılan şeyin kadını eve kapatmak, meyhaneleri kapatmak, zina eden, çalan, sarhoş olan... kimselere fıkıhta öngörülen cezaları uygulamaktan ibaret olduğunu görüyoruz. İslam'ın bilgisi ve ahlakını yayma, hukuki ve sosyal adaletini uygulama, dinamizmini yaşama adına yapılan bir şey, bu alanlarda atılan bir adım yok. Allah'ın muradını doğru anlayıp uygulayabilmek için gerekli bulunan "alimler meclisine danışma" yok. İşbaşına gelebilmek için şart koşulan ehliyete riayet yok. Ehliyetini kaybedenlerin işten uzaklaştırılmaları ve yerlerine halkın hür iradesi ile seçeceği kimselerin getirilmesi imkanı yok. İslam'ın ve Müslümanlar'ın düşmanlarını caydıracak ölçüde güçlü olmak için plan ve gayret yok. Hasılı İslâmî devletin adı var, kırıntıları var, kendisi yok.
Şeriat yönetimi insan hak ve hürriyetlerine aykırı ve çağdaş değil diyerek gerekirse ihtilal yaparak, insanları asıp keserek, yurtlarından sürerek... rejimi değiştiren ve demokratik cumhuriyeti ilan eden bazı ülkelere bakıyoruz; burada da demokrasinin olmazsa olmaz ilkesi "kayıtsız şartsız millet hakimiyeti" çeşitli bahaneler ve aldatmacalarla rafa kaldırılmış veya daraltılmış, bunun yerine kendi selahiyeti kendinen menkul olup durumdan vazife çıkaran bazı asker ve sivil gruplar hakimiyeti ele almışlar, milletin dediği ve dilediği değil, onların dediği ve istediği oluyor. Demokrasi, millet hakimiyeti, insan hakları filan dediğiniz zaman, bir şeyleri koruma bahanesini ileri sürüyorlar; bunları halkın, demokratik kurumlarla koruyamadığını, bu sebeple kendilerinin, bazen anayasaya da madde koyarak kurumlaştırdıkları zümre hakimiyetini devreye sokmanın zaruret halini aldığını iddia ediyorlar. Bu ülkelerde demokrasinin bir belası da siyasete bulaşan, siyasileşen yargı oluyor. Siyasî taraf tutma veya ideolojik saiklerle yargı, meclis ve hükumet kararlarına, icraatına engel koyuyor, halkın iradesine karşı çıkıyor. Bunun bizdeki tipik örneği başörtüsü meslesidir. Halkın kahir ekseriyeti, özellikle üniversitelerde başörtüsünün serbest olmasından yana oldukları, bugünki iktidar da bunu istediği halde ideolojik yargı kararları ile halk iradesine karşı işleyen zümre hakimiyeti yüzünden yasak devam ediyor. Halk kendisi için faydalı olanı bilemiyor, halkın meşru/seçilmiş temsilcileri yetersiz kalıyor, durumdan selahiyet ve vazife çıkaranlar mehdiliğe soyunup sözde halkı ve ülkeyi koruyorlar.
Sonuç olarak şunu söylemek gerekiyor: İster şeriat desinler ister demokrasi, rejimin rejim olabilmesi, amacının gerçekleşebilmesi için ahlaka ve zihniyete ihtiyaç olduğu apaçık ortadadır. Yönetenler ve yönetilenlerde ahlak ve zihniyet kusurları varsa ne demokrasi olur ne de şeriat; olan bu kavramların ve değerlerin istismarından ibarettir.
Ana Sayfa | Hakkında | Makaleler | Kitaplar | Soru Konuları | Soru Listesi | Konuşmalar | Şiirler | Besteler | İndeks | Rastgele Oku | Yeniler | Geri Git | İleri Git
|
|
